20 stycznia 2018

Accept - "Accept" (1979)


Accept jest obecnie, obok Scorpions, jedną z najpopularniejszych grup niemieckich, grających ciężką muzykę - w tym wypadku heavy metal. Początki omawianej kapeli sięgają jeszcze roku 1968, kiedy to wokalista Udo Dirkschneider i przyszły producent Michael Wagener założyli lokalny zespół Band X, który w późniejszych latach zmienił nazwę na Accept (prawdopodobnie inspiracją do tego był tytuł z tak samo nazwanej płyty Chicken Shack). Przez wiele lat zachodziły w nim liczne zmiany personalne, a sam zespół utrzymywał się na poziomie amatorskim. O pewnym przełomie można mówić w roku 1976 roku, kiedy do Accept dołączył m.in. gitarzysta Wolf Hoffmann czy basista Peter Baltes, którzy, w odróżnieniu od Dirkschneidera, utrzymali się w kapeli do dnia dzisiejszego.

Ich pierwszy nagrany album nosił tytuł "Accept", jak robi wiele muzycznych formacji na początku swojej działalności (choć istnieje parę wyjątków od tej reguły, jak Pearl Jam, Metallica, Avenged Sevenfold czy The Beatles - ich muzycy nazywali swoje płyty imieniem własnej kapeli w późniejszych etapach kariery). Zarejestrowano go pod koniec 1978 roku, a wydano na początku roku następnego. Krążek nie odniósł sukcesu, a wielu fanów uważa go za nie najlepsze początki prawdziwego Accept.

"Accept" uderza dość amatorskim brzmieniem, czasem gitary za bardzo zlewają się ze sobą, powodując uczucie chaosu (jak np. w "Take Him in My Heart"), a głos Dirkschneidera jest nie do końca wyraźny. Chyba sam Udo nie był jeszcze do końca pewny swoich możliwości wokalnych, bo pod tym względem w "Seadwinds" i "Sounds of War" zastąpił go Baltes. Takie urozmaicenie wokalne będzie miało jeszcze miejsce na dwóch następnych wydawnictwach Accept. Na szczęście kompozycyjnie całość wypada lepiej, choć nierówno.

Zaczyna się przyjemnie melodyjnym, choć szybkim "Lady Lou", w którym po raz pierwszy słychać ten charakterystyczny głos Udo, którego nie da się pomylić z żadnym innym. Stworzono tu niezłą, zapamiętywalną linię melodyczną. Podobnie jak w wolniejszym "Tired of Me". Wspomniany wcześniej, balladowy "Seadwinds" to jeden z najciekawszych fragmentów krążka, z dopasowanym wokalem Baltesa, który nie brzmi wcale gorzej od Dirkschneidera, a przy tym ma całkiem przyjemną barwę głosu. Sama kompozycja również jest całkiem zgrabna, z delikatnymi, szczególnie jak na Accept, fragmentami i udanymi popisami gitarowymi Hoffmana.

Poziom spada dopiero w zbyt chaotycznym, kiepskim "Take Him in My Heart", w którym dodatkowo nie najlepiej poradził sobie Udo. To samo mogę powiedzieć o nieprzemyślanym "That's Rock 'n' Roll". Niewiele lepiej prezentuje się "Sounds of War", w którym często zmieniają się motywy grane przez muzyków, co nie sprzyja całej kompozycji. Za to "Free Me Now" przyjemnie gna do przodu i pozostawia po sobie całkiem niezłe wrażenia. "Helldriver" wyróżnia się fajnym, melodyjnym refrenem, zaś w "Street Fighter" sporą część zajmują gitarowe solówki Wolfa. Jednak najlepiej z całości prezentuje się półballadowy "Glad to Be Alone", w którym pojawiają się wspaniałe, różnorodne popisy Hoffmana, a także szczery, choć bełkotliwy głos Udo. Może jednak lepiej było skorzystać w tym wypadku z zastępstwa Baltesa. Mimo to, warto tego posłuchać.

Accept wyraźnie poszukuje swojej drogi, a na prawdziwy popis umiejętności muzyków przyjdzie jeszcze poczekać do ich trzeciego albumu "Breaker". Da się jednak na debiucie wychwycić kilka naprawdę interesujących fragmentów, które pokazują pewien potencjał grupy, a całość jest po prostu dawką melodyjnego, nieźle zagranego heavy metalu (choć przejawiają się tu również oznaki hard rocka, szczególnie w lżejszych fragmentach). Nie da się ukryć, że longplay ten wytycza najważniejszą linię stylistyczną dla Accept w przyszłości. Są powody do narzekania, ale nie warto tego albumu całkowicie przekreślać. Mimo że do debiutów Angel Witch, Diamond Head czy (zwłaszcza) Iron Maiden powstałych w podobnym czasie dość daleko.

Moja ocena - 6/10

Lista utworów:
01. Lady Lou (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)
02. Tired of Me (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)
03. Seadwinds (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)
04. Take Him in My Heart (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)
05. Sounds of War (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)
06. Free Me Now (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)
07. Glad to Be Alone (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)
08. That's Rock 'n' Roll (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)
09. Helldriver (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)
10. Street Fighter (Peter Baltes, Udo Dirkschneider, Jörg Fischer, Frank Friedrich, Wolf Hoffmann)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz