Ozzy Osbourne - "The Ultimate Sin" (1986)

Mało brakowało, a w 1985 roku doszłoby do poważnej reaktywacji oryginalnego składu Black Sabbath. Tak przynajmniej mogli myśleć ówcześni słuchacze. Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Gerard Butler i Bill Ward ponownie zjednoczyli swoje siły, by wystąpić 13 lipca 1985 roku na stadionie JFK na jednym z koncertów słynnego festiwalu Live Aid, którego cel stanowiło zebranie pieniędzy dla głodujących ludzi w Etiopii i na którym wystąpiły takie sławy, jak Judas Priest, Queen, Dire Straits, Eric Clapton czy na tę okazję wskrzeszone The Who i Led Zeppelin (również ze zjednoczonym składem; nieżyjącego Johna Bonhama zastąpili na perkusji Phil Collins i Tony Thompson). Co ciekawe, kapela wykonała tego dnia zaledwie trzy kompozycje - "Children of the Grave", "Iron Man" i "Paranoid".

IRA - "Znamię" (1994)

Przełom lat 1993-1994 upłynął muzykom na koncertowaniu (co uchwycono na solidnym "Live"), ale kiedyś trzeba było w końcu zabrać się do nagrywania nowego wydawnictwa. Przy tworzeniu utworów na jego zawartość pojawiła się zupełnie inna koncepcja materiału niż wcześniej. Muzyków, zwłaszcza gitarzystów Płucisza i Łukaszewskiego, coraz bardziej ciągnęło od prawdziwie ciężkiego, technicznego grania. Czego prawdziwy wyraz dali w "Znamieniu". To pozycja absolutnie wyjątkowa w katalogu IRY. Nigdy wcześniej ani później zespół nie brzmiał tak ciężko.

The Beatles - "Let It Be" (1970)

W powszechnej świadomości słuchaczy nagranie i wydanie znakomitego "Abbey Road" dobrze rokowało grupie na przyszłość - krążek nie tylko okazał się (tradycyjnym) triumfem komercyjnym, ale i było na nim wyraźnie słychać, że muzycy zażegnali wszelkie spory i znów czerpią przyjemność ze wzajemnego grania. Rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Kiedy zakończono prace nad tym albumem, John poleciał do Toronto, gdzie 13 września 1969 roku zagrał na festiwalu z szybko zebranym zespołem Plastic Ono Band, w skład którego wchodzili Eric Clapton (gitara prowadząca), Klaus Voormann (gitara basowa) i Alan White (perkusja). Usatysfakcjonowany owocną współpracą z Plastic Ono Band, po powrocie do Londynu, 20 września, Lennon obwieścił Beatlesom, że odchodzi z kapeli. Reszta muzyków zdawała sobie sprawę, że bez niego nie mogą kontynuować kariery pod szyldem The Beatles.

The Beatles - "Abbey Road" (1969)

Po latach muzycznych poszukiwań i rewolucji w twórczości grupy, pod koniec 1968 roku Paul McCartney postanowił, że powinna ona wrócić do swoich korzeni. Przede wszystkim do wznowienia koncertowania. Uważał, że takie posunięcie dodałoby zespołowi nowej energii i wzmocniłoby jego więź z fanami. Nie spotkało się to z najlepszym przyjęciem niektórych członków (szczególnie Lennona, uważającego, że formuła Beatlesów już się wyczerpała), ale ostatecznie stanęło na planie nagrania prób w studiu, koncertu i wydania nowej płyty. Przy okazji wynajęto reżysera Michaela Lindsay-Hogga, by nakręcił on materiał dla telewizji oraz film, dokumentujący owe prace. Projekt po pewnym czasie zyskał nazwę "Get Back", od tytułu jednego z powstałych utworów.

The Beatles - "Yellow Submarine" (1969)

Umowa, jaką muzycy podpisali z wytwórnią United Artists, obligowała ich do nakręcenia czterech filmów z ich udziałem. Postanowili więc zlecić realizację trzeciego z nich animatorom z amerykańskiej firmy King Features Syndicate. Jej pracownicy stworzyli zainspirowaną piosenkami grupy animację pod tytułem "Yellow Submarine". Sami Beatlesi nie byli zainteresowani udziałem w przedsięwzięciu, jednak ostatecznie zgodzili się na występ w jednej aktorskiej scenie w epilogu. Głosy członków zespołu z wcześniejszej części animacji dobierały specjalnie wybrane do tego osoby - Geoffrey Hughes (Paul McCartney), John Clive (John Lennon), Peter Batten (George Harrison) i Paul Angelis (Ringo Starr).

The Beatles - "The Beatles" / "The White Album" (1968)

Pomimo nieustającego powodzenia na tle zawodowym, rok 1968 nie był najszczęśliwszym w historii The Beatles. Muzycy czuli się coraz bardziej zmęczeni swoim towarzystwem, przez co zaczęło narastać między nimi coraz więcej konfliktów. Choć sam początek nie zapowiadał tego w aż takim stopniu. Na początku lutego kwartet wszedł do studia i zarejestrował w nim trzy kompozycje - "Lady Madonna", "Hey Bulldog" i "Across the Universe". Jako że kilka miesięcy wcześniej wykłady u Maharishi'ego Mahesha Yogi zostały przerwane z powodu śmierci Briana Epsteina, 16 lutego chłopaki wraz z żonami i grupą przyjaciół udali się do miejscowości Rishikesh w Indiach, by jeszcze raz pomieszkać u Maharishi'ego i odstawiwszy narkotyki zgłębiać tajniki medytacji transcendentalnej.

The Beatles - "Magical Mystery Tour" (1967)

"Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" kontynuował nieprzeciętne sukcesy The Beatles pod względem artystycznym i komercyjnym, a już niedługo po jego wydaniu odbyło się kolejne szczególne dla zespołu wydarzenie. 25 czerwca 1967 roku Beatlesi wystąpili przed (niemalże) całym światem, grając w programie telewizyjnym "Our World" - pierwszym w historii nadawanym drogą satelitarną (choć akurat w Polsce nie można było tego obejrzeć). Na tę okazję grupa wybrała dzieło Lennona z ponadczasowym przekazem, czyli poświęcone nadziei i miłości "All You Need Is Love" (2 tygodnie później kawałek ukazał się także na singlu, momentalnie podbijając listy przebojów na całym świecie). Stacja BBC osiągnęła porażający zasięg - występ ten obejrzało wtedy blisko 400 milionów ludzi w 24 krajach.

The Beatles - "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" (1967)

Chrześcijaństwo przeminie. Skurczy się i zniknie. Nie muszę się o to spierać. Mam rację i czas to potwierdzi. Jesteśmy teraz popularniejsi od Jezusa. Nie wiem co przeminie pierwsze - rock'n'roll czy chrześcijaństwo. Jezus był w porządku, ale jego uczniowie tępi i zwyczajni. Ta kontrowersyjna wypowiedź, udzielona przez Johna Lennona 4 marca 1966 roku roku w wywiadzie udzielonym dziennikarce londyńskiego magazynu "The Evening Standard", Maureen Cleave, wywołała swego czasu niemałe poruszenie. Pierwotnie niewiele osób zwróciło uwagę na ten wywiad i w Wielkiej Brytanii przeszedł bez echa, ale z czasem wpędził on zespół w spore tarapaty i wywołał skandal na globalną skalę.